عكس خوب چه عكسي است؟
عکس خوب چه گونه عکسی است و چه ویژگی هایی دارد؟
اگر پاسخی برای این سوال وجود داشته باشد ابتدا بایداین نکته مشخص شود که از عکاسی چه می خواهیم یا چه می دانیم و نگاه ما به عکاسی چگونه است .
عکاسی گستره ی وسیعی را شامل می شود که در یک سوی آن می توان عکاسی را صرفا به عنوان صنعت مطرح کرد و در سوی دیگر آن را به عنوان هنر ناب شناخت همانطور که شعر ناب را می شناسیم .

عکس خنده دار

عکاسی به عنوان صنعت یعنی نوعی از عکاسی که انسان و تفکر و اندیشه اش هیچ گونه دخل وتصرفی در آن ندارد یا اگر دارد این اندیشه و تفکر صرفا جهت سامان دادن به عکس بر اساس اسلوب و روش های آزموده شده است و بدین منظور که عکس به جهت تکنیک مشکلی نداشته باشد.نوردهی یا نورپردازی درست باشد کادربندی بر اساس معیارهای شناخته شده صحیح باشد واز این قبیل .
دو مثال برای این نوع عکاسی یعنی جایی که عکاسی صرفا صنعت است و حتی چشم انسان هم برای انتخاب لحظه ی عکاسی دخیل نیست :1) ماهواره ای که از فضا دقیق ترین تصاویر را به زمین مخابره می کند.در این نوع عکاسی همه چیز طبق فرمول و حساب شده انجام می شود. این جا عکاسی صرفا علم است و صنعت است و البته کاربرد خودش را دارد و بسیار مفید است. یا نوع دیگر آن عکاسی از طریق میکروسکوپ یا تلسکوپ و غیر آن برای مقاصد پژوهشی .
2)جاهای دیگری هم هست که انسان مستقیما در عکاسی دخل و تصرف دارد اما این دخل و تصرف او مانند دخل و تصرف یک صنعتگر در کار صنعتی اش است .مثل دخل و تصرفی که یک تراشکار برای تراشیدن قطعه ای به کار می برد یا کاری که قالیباف پای دار قالی انجام می دهد. در این گونه عکاسی محصولی تولید می شود که مفید است و ارزشمند است و چه بسا زیباست اما یک کار صنعتی انجام شده و عکاس به عنوان یک صنعتگر مطرح است . بسیاری از عکس هادر شاخه های مختلف عکاسی مثل عکاسی صنعتی تبلیغاتی ،عکاسی خبری ،عکاسی طبیعت ونیز دیگر شاخه ها از این مقوله اند. در این گونه عکاسی عکاس صنعتگری است که مي تواند دقیق و زیبا عکاسی کند و بسیاری از ذوق ها این گونه عکس ها را می پسندند و از دیدن آن ها لذت می برند.
برای این گونه عکس ها متخصصان هر رشته تا حدود زیادی می توانند تعاریف یک عکس خوب را بیان کنند.

اما آن جا که عکاسی به عنوان هنر مطرح می شود تعریف دقیق دادن از عکس خوب اگر ناممکن نباشد کار دشواری است.آن جا که عکاسی را همطراز شعر ناب می شناسیم همان قدر که تعریف دادن از شعر مشکل است عکاسی را هم نمی توان توضیح داد.
اخوان ثالث در تعریف شعر جایی این گونه گفته است :
شعر محصول بی تابی آدمی است هنگامی که در پرتو شعور نبوت قرار می گیرد.
و جای دیگری در پاسخ به "نقش عشق در سرودن چیست" می گوید: تمامت نقش به عهده ی عشق است تا عشق نباشد هیچ کار هنری، هیچ شعری به وجود نمی آید.

مولانا هم می گوید خون چو می جوشد منش از شعر رنگی می زنم .

عکاس هنرمند هم جوشش درونی خودش را و احساس و اندیشه اش را در قالب عکس بیان می کند.
این جا تکنیک اگر چه گاهی مهم است اما در اولویت نیست و گاهی هم اصلا تکنیک به معنای استفاده از ابزار و وسایل خیلی خاص و یا بها دادن بیش از حد به ظرائف اهمیتی ندارد یعنی عکاس هنرمند با یک دوربین ارزان قیمت دیجیتال یا غیر دیجیتال می تواند آن جوشش درونی حاصل از احساس و اندیشه را در کسری از ثانیه ثبت کند.

عکس عاشقانه

اولین مرحله برای یک نقاشی خوب

به همه افراد بشر توانائی و قدرت آفرینش اعطا شده است، البته با این تفاوت که برخی از افراد روی چنین ویژگی فردی کار کرده اند. افراد بسیاری را میشناسیم که از همان روزهای اول دلسرد شده اند و دیگر دست به هیچ کار هنریای نزده اند. آنها بر این باورند که استعداد هنری لازم برای خلق اثرهای زیبا را ندارند. اگر شما جزو آنها هستید پس مژده میدهم که به زودی شگفتزده خواهید شد. هرکسی میتواند نقاشی کند و تا جائیکه به مامربوط میشود اگر و تنها اگر کمی علاقه و مهارت لازم برای امضاء نام خود را داشته باشید، میتوانید یک نقاش شوید.

نقاشی های عاشقانه

 مرحله نخست: بررسی سوژه

با دقت به سوژه تان (در اینجا منظره) بنگرید و آن را بررسی کنید. نام اشیا را فراموش کرده (برای مثال: آسمان، درخت، ابر) و به جای آن به دنبال شکل، رنگ، ساختار و ارزش اشیا و سوژه ها باشید.

چندین بار با چشم نیمه باز به سوژه تان نگاه کنید. هنگامی که چشمانتان را نیمه باز نگه میدارید بخشهای جزئی و ظرافتهای سوژه حذف میشوند، رنگها کمرنگتر شده و شما میتوانید حالت، شکل یا حرکت را در تصویر ببینید. بدین شکل سوژه در ذهنتان نقش میبندد. حالتهای سوژه را دوبعدی ارزیابی کنید. عجله جایز نیست، صرف یک ساعت زمان در این مرحله مناسب است.

نقاشی

کریمی نتوانست شماره یک بایرن‌مونیخ باشد

برایتنر با وجود خداحافظی 30 ساله از فوتبال همچنان روی فرم و خوش پوش و خوش صحبت است، با آغاز حرف هایش در برنامه نود حافظه خود را به نمایش گذاشت. براینتر در ابتدا اعلام کرد از حضور خود برای چهارمین مرتبه در ایران خوشحال است و سپس گریزی به سفر اول خود به ایران با تیم بایرن مونیخ زد و بازی که با این تیم و پرسپولیس انجام داد. او ورزشگاه آزادی را بزرگ و زیبا توصیف کرد و گفت احساس وصف ناپذیری در این ورزشگاه داشته است.

علی کریمی

وی سپس به حضور 3 بازیکن ایرانی در بایرن مونیخ پرداخت. او ابتدا درباره دایی چنین گفت: هر 3 بازیکن ایرانی حاضر در بایرن تاثیر خود در این تیم گذاشتند. علی دایی یک گلزن فوق العاده بود که با حضور او و شم گلزنی اش ما در خط حمله شرایط بهتری داشتیم. دایی اگر امروز فوتبال بازی می کرد می توانست کاملا موفق تر باشد چراکه دفاع آخر از فوتبال امروز حذف شده و تیم ها با دفاع خطی بازی می کنند که این فرصت بیشتری را در اختیار او قرار می داد. با این حال دایی گل های فوق العاده ای را چه برای بایرن وچه برای تیم بعدی اش که هرتا بی اس برلین وارد دروازه حریفان کرد و ما همیشه او را تحسین می کردیم.

برایتنر سپس درباره وحید هاشمیان صحبت کرد و او را نیز بازیکن باکیفیت نامید و گفت: شاید انجام دو مسابقه هفتگی در روزهای شنبه و چهارشنبه بالاتر از حد توان هاشمیان بود و او نتوانست ریتم بدنی خود را با این فشار هماهنگ کند.

اما اوج صحبت های برایتنر حرف های او درباره علی کریمی بود. برایتنر گفت: زمانی که علی کریمی به تیم بایرن آمد در همان بازی های اول چیز فوق العاده ای از خود به نمایش گذاشت. من وقتی بازی های او را می دیدم پیش خودم می گفتم همین است، بایرن بعد از مدت ها دوباره صاحب یک هافبک تراز اول شده است. کریمی بازیکنی بود که با حس و دید خود صحنه های بعدی را پیش بینی می کرد و بهترین تصمیم را می گرفت اما فکر می کنم با وجود شروع عالی او نتوانست فشار نفر اول بودن در خط میانی یک تیمی مثل بایرن را تحمل کند. شاید اگر چنین نمی شد او می توانست خیلی بیش از این در بایرن بدرخشد.

عکس علی کریمی

توضیحات عزیزی ار درگیری با مجیدی

مهاجم سابق تیم ملی و حال حاضر ستارگان ایران در رختکن اعتراض تندی به فرهاد مجیدی داشت و در ادامه صحبت های شان به درگیری فیزیکی و ترک رختکن توسط فرهاد مجیدی کشید. عزیزی که شب گذشته بعد از این دیدار به اتریش رفت تا در قالب تیم منتخب 98 و یاران حجازی دیدار برگشت برابر اتریش را برگزار کند در گفتگو با "ورزش سه"، درباره درگیری اش با فرهاد مجیدی گفت: چیز خاصی نبود. همه در رختکن درباره بازی صحبت می کردند و در ادامه علی آقا (پروین) گفت بیشتر به هم پاس بدهید و کار تیمی کنید.

فرهاد مجیدی

عزیزی ادامه داد: من هم اعلام کردم اگر قرار است همه پاس بدهند بهتر است همه این کار را انجام دهند و اینطور نباشد که یکی بخواهد همه ی توپ ها را بزند و هر توپی دستش می آید قیچی بزند. والا ما هم از این کارها بلدیم و ... .

وی در مورد خروج فرهاد مجیدی از استادیوم آزادی بعد از این صحبت ها گفت: من درباره این مساله نمی دانم و این مساله به خودش ربط دارد.

عزیزی در پایان در مورد صحبت های عابدزاده با او که سوژه دیگر این بازی بود گفت: چیز خاصی نبود و عابدزاده از من خواست زیاد نفوذ نکنم. بازی خوبی بود و مهم نفس کار بود که همه می خواستیم کاری خیر انجام دهیم و به بیماران کمکی شود. از همه کسانی که در این اتفاق نقش داشتند تشکر می کنم و از هوادارانی که در استادیوم حضور داشتند نیز تشکر می کنم.

عکس فرهاد مجیدی

رونمایی از پشت صحنه‌ فیلم حاتمی‌ کیا

 «خواب ابراهیم» عنوان فیلم مستندی است به کارگردانی محمود کریمی که پشت‌صحنه‌ی فیلم سینمایی «چ» ساخته شده و برای اولین‌بار جهت نمایش عمومی، به دبیرخانه نهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت ارائه شده است.

عکس بازیگران

به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا، این فیلم مستند روایتی مستقل دارد و برای اولین‌بار است که از پشت‌صحنه‌ی یک فیلم سینمایی چ به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا، یک اثر مستند جدی و مستقل ساخته می‌شود؛ مستندی که تفاوت زیادی با فیلم‌های معمول پشت‌صحنه دارد.

مستند «خواب ابراهیم» در مدت زمان 75 دقیقه ساخته شده و روند تولید آن از سال 91 تا 94 به طول انجامیده است.

محمود کریمی تصویربرداری، صدابرداری، کارگردانی و تدوین فیلم را برعهده داشته و مهدی جمشیدیان صداگذار آن بوده است. تهیه‌کننده‌ی «خواب ابراهیم» هم مهدی کریمی است که با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی این فیلم را تهیه کرده است.

این مستندساز متولد سال 1360 در تهران و فارغ‌التحصیل کارشناسی ادبیات نمایشی است. در کارنامه‌ی فیلمسازی او آثاری چون بحران، همیشه هراس، برنده، زندگیم خوبه، ایرانی/آمریکایی، عزت، زمان به وقت موسیو ستبون به چشم می‌خورد.

نمایش فیلم مستند «خواب ابراهیم» در جشنواره سینماحقیقت، منوط به آرای هیات انتخاب بخش مسابقه ملی است که تا پایان آبان ماه اعلام خواهد شد.

ناصر طهماسب و داود نماینده در صدر فهرست گویندگان فیلم مستند جشنواره «سینماحقیقت» ایستادند

همچنین در خبری دیگر از جشنواره‌ی سینما حقیقت آمده است که ؛ ناصر طهماسب و داود نماینده با گویندگی بیش از 10 فیلم مستند ارسالی به دبیرخانه نهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، رکورددار گویندگی گفتار متن فیلم مستند در این رویداد سینمایی شدند.

ناصر طهماسب گویندگی متن مستندهایی نظیر خاطرات خانه متروک، گاهی فقط عشق، سپید جامگان، سجاده آتش، شلمچه، طیب، نقش جان، رمز و راز ملکه، زهر شیرین و... را برعهده داشته است.

داود نماینده هم گفتار متن مستندهای معمای روح، صدای پای دیو، سرزمین افتخار، به سوی آسمان، گرمترین روز زمستان، راه عبور از صخره‌های سخت، بزمجه‌ها هم عاشق می‌شوند، شیرین سو، غارنشینان غرب ایران و... را خوانده است.

برپایه این گزارش، شهرام درخشان با 6 فیلم و بهروز رضوی هم با 4 فیلم، در رتبه‌های بعدی گویندگی گفتار متن در این جشنواره ایستاده‌اند.

از گویندگان مطرحی که آثاری مستندی با صدای آنها به دبیرخانه جشنواره سینماحقیقت ارسال شده، می‌توان به استاد پرویز بهرام، ناصر ممدوح، نصرالله مدقالچی، ژرژ پطروسی، پریچهر بهروان، جمشید گرگین، منوچهر والی‌نژاد، اکبر منانی و... اشاره کرد.

چند اثر مستند هم با صدای چهره‌های سینمای ایران نظیر ثریا قاسمی، شهاب حسینی، حسن پورشیرازی، بهرام رادان، مسعود رایگان و مهران مدیری به دفتر این جشنواره ارسال شده است.

در آیین پایانی جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت و با رای هیات داوران، تندیس فیروزه‌ای، دیپلم افتخار و هدیه نقدی 50 میلیون ریالی به بهترین نویسنده یا گوینده گفتار متن جشنواره اهدا خواهد شد.

مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی سازمان امور سینمایی کشور، نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» را طی روزهای 22 تا 28 آذرماه 1394 و با شعار «حقیقت بهترین راهنماست» که از فرمایشات حضرت علی(ع) است، در سینما فلسطین و سینما سپیده شهر تهران برگزار خواهد کرد.

بازیگران

معرفی رئال مادرید

تاریخچه باشگاه رئال مادرید

شاید تنها عده کمی از طرفداران بایرن مونیخ و منچستر یونایتد هستند که با تصمیم فیفا مبنی بر اعطای لقب «بزرگ‌ترین باشگاه تاریخ فوتبال» به رئال مخالف باشند. از شکست تلخ سه بر یک در مقابل بارسلونا در نخستین فصل لیگ اسپانیا دوران افسانه‌ای تیم آنها در دهه‌های 50 و 60 نیم‌قرن طول کشید و بعد رئال دوباره 32 سال انتظار کشید تا در سال 97 باردیگر قهرمان اروپا شود. آخرین توفیق بزرگ آنها فتح لیگ قهرمانان در سال 2002 و قهرمانی لالیگا در سال 2003 است. حالا این باشگاه سمبل فوتبال اسپانیا و به نوعی اسپانیا قلمداد می‌شود. دست یافتن رئال به اعتبار جهانی مقارن با زمانی بود که اسپانیایی‌ها در جام جهانی 1950 غوغا به پا کرده بودند. در این دوران، کشور به خاطر آشفتگی پس از جنگ‌های داخلی از قحط سالی در عذاب بود. گرچه صنعت توریسم تازه شکل گرفته بود اما وضع اقتصادی خراب به نظر می رسید. ژنرال فرانکو، خودکامه بزرگ اسپانیا بر آن بود که از پیروزی‌های رئال به عنوان ابزاری در جهت آشتی دادن غرب با حکومت دیکتاتوری‌اش استفاده کند. رئال به شدت از سوی فرانکو، ملقب به کادیو، حمایت می‌شد و در مقابل، بارسلونا، سمبل کاتالان‌ها مورد ظلم قرار می‌گرفت. پس از مرگ فرانکو شرایط تا حدودی تعدیل شد. گرچه شرایط مالی به‌رغم طبیعت ولخرج رئال همچنان در سطح عالی باقی ماند، اما قدرت گرفتن باشگاه‌های رقیب نظیر بارسلونا سبب شد که رئال از سال 1957 به بعد اقتدار مطلق سه‌ دهه‌ای خود را از دست بدهد. همان طور که تیم‌های بزرگ انگلیس تحت تاثیر افراد خاصی بوده‌ که پایه‌های مستحکم باشگاه را بنا نهاده‌اند، ارتقای رئال از سطح یک تیم محلی مادرید تا جایگاه رؤیایی فعلی در دنیا نیز مدیون یک نفر است. منچستر یونایتد مت بیزلی را داشت، لیورپول بیل شنکلی را و آرسنال هم هربرت چیمن را، رئال هم سانتیاگو برنابئو را داشت. بازیکن دهه سی رئال که از سال 1943 تا زمان مرگ ژنرال فرانکو در سال 1975 مدیر باشگاه بود. در آن زمان مادرید به خانه فعلی خود واقع در خیابان اصلی شهر مادرید «کاستیانا» نقل مکان کرد و پایه‌های یک باشگاه بین‌المللی شد تا با جمع‌آوری ستاره‌های فوتبال از سراسر دنیا بتواند افتخارات متعددی را نصیب خود سازد. گرچه شاه آلفونسوی سیزدهم در سال 1920 نشان سلطنتی خود را به باشگاه بزرگ پایتخت اهدا کرده بود اما حرکت اصلی رئال دو دهه بعد با مدیریت کارآمد برنابئو آغاز شد. ژنرال فرانکو در 1947 همه اسپانیا را بسیج کرد تا با کمک‌های عمومی فراوان، استادیوم سانتیاگو برنابئو را افتتاح کنند. در ادامه آلفردو دی‌استفانو و فرانتس پوشکاش، ترکیبی از تکنیک‌ لاتینی و قدرت هجومی مجارهای جادویی، در کنار فرانسیسکو خنتو، اساس تیم طلایی رئال را شکل دادند. پس از پیروزی قدرتمندانه هفت بر سه در مقابل اینتراخت فرانکفورت در فینال جام باشگاه‌های اروپای 1960 در هیمدون پارک گلاسکو آنها پنج دوره نخست این رقابت‌هارا فتح کردند که این افتخار بزرگ به عنوان رکورد در جام باشگاه‌های اروپا به ثبت رسیده است. آنها سپس در فصل 62-61 مقابل بنفیکا شکست خوردند تا یک نایب قهرمانی اروپا را به دست آورده باشند. قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا در فصل 66-65 به عنوان ششمین قهرمانی «ققنوس‌ها» نامیده شد. پس از مرگ برنابئو افتی سریع در باشگاه پدید آمد. دو جام یوفا در سال‌های 86 و 1985 و چندین قهرمانی لیگ در آن شرایط ناامیدکننده، نظر کسی را جلب نکرد. در این مدت باشگاه عرصه رفت و آمد 17 مدیر شد، که یکی پس از دیگر عزل شدند. ستاره‌های گرانقیمت خارجی که به طور دیوانه‌وار و بدون هدف خرید و فروش می‌شدند نیز بلای دیگر رئال بودند. بازیکنان اسپانیایی مادرید در دهه 1970 بسیار استوار بودند و ستاره‌های دهه هشتاد درخششی دوچندان داشتند.

امیلیو بوتراگئینو، گونسالس میشل، مارتین واسکس، در دهه نود که مدیر وقت باشگاه رومان مندوسا برای خرید ستاره‌هایی مثل روبرتو کارلوس، پردراک میاتوویچ، کلارنس سیدورف سرمایه‌گذاری کرد. لورنسوسانس چندان بلند پرواز نبود و تنها مک منمن انگلیسی و نیکلاس آنلکای فرانسوی را به مادرید آورد. ریخت و پاش‌های آنچنانی باشگاه که از دهه 1930 با شکستن رکورد نقل و انتقالات در جریان خرید «ریکاردوزامورا» دروازه‌بان افسانه‌ای بارسلونا،‌ سرآمد تمامی باشگاه‌ها شده بود، چیز چندان عجیبی نیست اما با نزدیک شدن به انتهای دهه نود، هرچقدر این ولخرجی‌ها فزونی یافت، پاداش‌های بیشتر و بیشتری را نصیب رئال ساخت. ابتدا پردراک میاتوویچ، با گلی که در فینال لیگ قهرمانان 1998 به یوونتوس زد، مادریدی‌ها چندان در حسرت هفتمین جام می‌سوختند که گویی برای نخستین قهرمانی انتظار می‌کشند.
رئال با استفاده از تاکتیک‌های دفاعی فابیو کاپلو موسوم به «کاتانا چیو» قهرمان لیگ در فصل 97-1996 را که در آن داور سوکر 24 گل و رائول 21 گل به ثمر رساندند، به دست آورد و دورانی جدید را آغاز کرد. حتی فرو ریختن اعتبار ملی اسپانیا در جام جهانی 97 هم رئال را سرافکنده نکرد. کاپیتان ایه رو محور اصلی تیم بود. او رهبری تیمی جوان متشکل از رائول، مورینتس، سالگادو و ایکرکاسیاس را برعهده داشت که پایه‌گذار ادامه قهرمانی‌های رئال شدند. پس از اینکه جان توشاک انگلیسی نتوانست در نیم فصل ابتدایی 2000-1999 رئال را به جایگاه مناسبی برساند، ویسنته دل بوسکه به عنوان مربی جدید معرفی شد.
حضور «مرد خانه» بر روی نیمکت سبب شد که رئال موقتا مشکلات را پشت سر بگذارد و در آستانه ورشکستگی با پیروزی والنسیا، آن هم با سه گل، دوباره قهرمان اروپا شود. قهرمانی رئال در لیگ قهرمانان 2000 بر پیشرفت تیم ملی اسپانیا در یورو 2000 هم تاثیر زیادی گذاشت. فصل بعد لوئیس فیگو با رکورد 56 میلیونی یورویی از چنگ بارسلونا بیرون کشیده شد. این به معنای تحقق نخستین شعار تبیلغاتی فلورنتینو پرس، رئیس جدید و جاه‌طلب رئال بود که در انتخاباتی همانند انتخابات ایالات متحده با رسوایی بر لورنسوسانس پیروز شده بود. پرس رئال را با 185 میلیون یورو بدهی و در شرایط دشوار مالی تحویل گرفت و رؤیای افتخارات اروپایی در عالم واقعیت را با این حقیقت که رئال صاحب گنجی رؤیایی است توام کرد. آنها زمین تمرینشان در مرکز شهر مادرید را فروختند و بدهی‌هایشان را پرداختند، اما پرس به جای روش‌های صرف‌جویانه، زین‌الدین زیدان را هم به دنبال فیگو و با رکورد 64 میلیون یورو به برنابئو آورد.

رئال مادرید