توضيحاتي در مورد جن و جنیان موذی حدیبیه

جن  (در عربی به این صورت به کار ر می‌رود، در فارسی به اشتباه به صورت اَجنّه جمع بسته می‌شود) نام دسته‌ای از موجودات فراطبیعی است، اعتقاد اسلام بر این است که وجودش از آتش بدون دود است (قرآن ۵۵:۱۴; الرحمن، ۱، «و جنیّان را از رخشنده شعله آتش خلق کرد.») که هم به صورت آشکار و هم به صورت ناپیدا زندگی می‌کنند. در قسمتهای مختلفی از قرآن از آن یاد شده، هفتاد و دومین سوره قرآن به نام آن (الجن) نامگذاری شده‌است؛ و کلمه جن و انس. محققان فرهنگ عرب ریشه این واژه را از کلمه جنا می‌دانند، اما ممکن است ریشه خارجی داشته باشد. منابع قدیمی فارسی واژه فارسی پری و کلمه عربی جن و پری را به طور هم‌زمان به‌کار می‌بردند؛ ولی در اصل جن و انس می‌باشد که در قرآن به آن اشاره شده است.

جنیان موذی حدیبیه

ابن‌عباس روایت نموده است: محمد چون از جُحفه متوجه مکه شد، در حدیبیه ذخیره آب اصحاب رو به اتمام بود و به همین علت، تشنگی بر آن‌ها غلبه کرد. فریاد العطش سپاهیان بلند شد و هیچ اثری از آب دیده نمی‌شد. محمد فرمود: گویا نزدیک آن درخت چاهی دیده می‌شود، چه کسی از شما حاضر است از آن چاه برای لشکر آب بیاورد؟ مردی از اصحاب داوطلب شد و گروهی را با خود به سوی چاه حرکت داد. وقتی به کنار درختان نزدیک چاه رسیدند، شعله‌های آتش نمودار شد و صداهای ترسناک به گوش می‌رسید. آن جماعت از ترس عقب‌نشینی کردند و ماجرا را به محمد گفتند: محمد فرمود: آن شعله‌های آتش و صداهای عجیب از جنیان بود. هر کس برود و نترسد، من ورود او را به بهشت ضمانت می‌کنم.

جن